Advance Bravely [PL] - Rozdział 53: Zajadli wrogowie.

 

    Wang Zhi Shui rozsiadł się na plecach nieznajomego, ciesząc się w duchu. Genialna strategia. Zaraz trafię do kolejnego bogacza, tak jak ostatnio.

    Nagle poczuł za sobą powiew zimnego powietrza, a jego dwie ręce trzymające się szyi, zostały od niej oderwane, przez co zsunął się na ziemię.

    Ach, ach. Co to było?

    Wang Zhi Shui był kompletnie zaskoczony, kiedy ktoś chwycił go za kaptur i ściągnął na ziemię. Już miał zamiar obwinić za nieostrożność właściciela pleców, na które wskoczył, jednak spojrzał w górę i zobaczył znajomą twarz. Jego usta zadrżały, kiedy powoli próbował się podnieść.

    Xuan Da Yu złapał go za blond czuprynę i zaczął go szarpać.

    - Nieźle, nieźle. Kilka dni wystarczyło i stałeś się chińskim HKT*?

    Wang Zhi Shui zmarszczył brwi i wycedził przez zaciśnięte zęby, próbując się uwolnić.

    - Nie… Ty… Coś ty za jeden?

    - Kurwa, nie próbuj ze mną tych sztuczek! - Xuan Da Yu trzepnął go w kark. - Masz aż tak słabą pamięć?

    Wang Zhi Shui potarł bolący kark i odpowiedział z wielkim szacunkiem.

    - Och, to przecież Da Yu! Nie poznałem cię, pewnie byłem zbyt zaskoczony. Au, och… Nie mogę teraz z tobą rozmawiać, kuzyn na mnie czeka.

    Udając niewiniątko, wskazał palcem na mężczyznę, który chwilę temu go niósł. Gdy się wyprostował od razu chciał zerwać się do ucieczki, ale Xuan Da Yu złapał go w pasie i mocno do siebie przyciągnął, jak niegrzecznego chłopca.

    - Przestań ściemniać. Jestem zaszczycony, że mogłem zobaczyć cię w akcji. Nigdy jeszcze nie spotkałem tak zepsutego, choć pomysłowego oszusta, jak ty.

    - Co? Kiedy cię oszukałem? - chłopak nadal udawał głupiego.

    Xuan Da Yu fuknął na niego, po czym złapał go za ucho, z którego zdjął kolczyk. Położył go sobie na dłoni i przez chwile na niego patrzył.

    - Niezły! Lubisz ekstrawaganckie ozdoby, co? Ukradłeś ich całkiem sporo z mojego domu. I śmiesz twierdzić, że nie masz niczego na sumieniu?

    Wang Zhi Shui syknął z bólu i złapał się za ucho, nie przestając zawodzić.

    - O rany, zobacz, co zrobiłeś! Tamtego dnia, obudziłem się rano i chciałem pójść do domu. Pukałem do twoich drzwi, ale nie odpowiadałeś, dlatego wyszedłem i niestety nie zamknąłem za sobą drzwi. Kiedy wychodziłem, jakiś dwóch podejrzanych typów kręciło się koło twojego domu. Byłem zaskoczony, że spotkałem kogoś na ulicy tak wcześnie rano. Tak! To na pewno ci faceci. Jeden krótko ostrzyżony miał na sobie czarną kurtkę, a drugi lekko utykał, a ja… - przerwał, patrząc na ponurą twarz Xuan Da Yu, który pochylał się w jego kierunku.

    - Skończyłeś szkołę aktorską?

    - Dwa razy grałem epizody.

    Chwilę później Xuan Da Yu zaciągnął go w zaułek i zbił go na kwaśne jabłko. Chłopak płakał rzewnie, ale nie protestował ani się nie bronił, tylko mocno przylgnął do swojego oprawcy. Był do niego przyklejony jak guma, jakby trzymał w objęciach całe swoje życie. Xuan Da Yu poczuł zapach jego perfum i się wzdrygnął.

    - Złaź ze mnie!

    Wang Zhi Shui wisiał na nim, obejmował go za szyję, a jego nogi oplotły go w pasie, przy czym cały drżał.

    - Nie chcesz? No to idziemy na komisariat.

    Niestety, groźba nie poskutkowała i chłopak przytulił się do niego jeszcze mocniej.

    - Dobrze, chodźmy. - powiedział Wang Zhi Shui ze łzami w oczach. - Marzę o darmowym noclegu, jedzeniu i ciepłym kocu. Koniec z wydawaniem kasy na węgiel.

    - Cholera jasna, przestań mnie prowokować i nie rób miny zbitego szczeniaka. Masz ręce i nogi, możesz zarobić na swoje utrzymanie.

    Wang Zhi Shui milczał przez chwilę, po czym krzyknął.

    - Przez ciebie nie mogę!

    - Przeze mnie? - Xuan Da Yu zacisnął zęby ze złości. - Sam jesteś sobie winien!

    - Ty jesteś! Kiedyś uczciwie pracowałem, a przez ciebie zapragnąłem markowych i luksusowych rzeczy.

Słowem wyjaśnienia:

* HKT-wietnamski zespół, którego członkowie mieli dziwnie pofarbowane włosy.

Tłumaczenie: Antha

Korekta: Motorollo

***

   Poprzedni 👈             👉 Następny